จะเล่นกล้อง Film? พร้อมดูแลสัตว์สูงอายุไหม?

ถ้าคุณคิดว่าการรับสัตว์สูงอายุมาเลี้ยง มันเป็นภาระ มันเหนื่อย มันยุ่งยาก ค่าดูแล และรักษาพยาบาลมันสูง ไม่คุ้มแล้วหล่ะก็
อย่าเล่นกล้อง Film เลยครับ มันไม่ต่างกันนักดอก

"อยากได้กล้อง Film มือหนึ่ง ไม่เอาราคาสร้างบ้านนะ และไม่เอากล้องใช้แล้วทิ้ง"​
"ม้วนแรกก็ใช้ได้ แต่ม้วนนี้มีปัญหา โดนหลอกขายใช่ไหม?"
"กล้องมีรอยเล็ก ๆ น้อย ๆ เต็มไปหมด คนขายเอาของเก่ามาหลอกใช่ไหม?"

ประโยคที่ NON SENSE โผล่ขึ้นมาทุกวันใน Comunity กล้อง Film ต่าง ๆ ไม่ใช่แค่ในไทย แต่หมายถึงระดับสากลด้วย เป็นการบ่งบอกว่าคนจำนวนมาก กระโดดเข้ามาเล่นกล้อง film โดยไม่ได้เข้าใจธรรมชาติกของมันเลยแม้แต่น้อย

ซึ่ง Blog นี้ผมจะบ่นแค่เรื่อง "อายุ"​ ของกล้อง film โดยไม่พูดถึงวิธีการใช้งานแล้วัน

กล้อง Film 135, 120, 110 ในปัจจุบันแทบจะหยุดการผลิตไปหมดแล้ว เหลืออยู่แค่ไม่มีกี่ยี่ห้อ และไม่กี่ประเภทเท่านั้น ที่ตัว Brand ยังขึ้นว่า On Shelf อยู่
ที่พอยืนยันได้คือ

1. Leica MP ราคาประมาณ ฿15,000 
2. Disposable Camera ของ Lomography, Fujifilm และ Agfa ที่ผมไม่แน่ใจว่าผลิตอยู่ไหม? ราคาต่ำกว่า ฿1,000 
3. Lomography สารพัดรุ่น มีทั้ง 135, 120, 110 แต่ ค่อนไปทางกล้อง Toy มากกว่า จะใช้งานจริงจัง 

ส่วนกล้องอื่น ๆ ในตลาด คือกล้องที่ผลิตตั้งแต่สมัยยังไม่มีกล้อง Digital หรือ ผลิตช่วงรอยต่อกล้อง Digital ที่อายุน้อยหน่อยก็อย่างเช่น Voigtlander Bessa R3A ที่วางขายเมื่อ 2005 หรือ 14 ปีมาแล้ว 

ไอ้ที่เก่า ๆ หน่อยก็ Nikon F เมื่อปี 1959 ก็ราว 60 ปีมาแล้ว ซึ่งแน่นอนว่า ไอ้เก่ากว่านั้นมันก็ยังมีโผล่มาในตลาดอยู่อีก 

กรณีอยากได้มือหนึ่ง ไม่ผ่านมือใคร มันก็พอจะมีแหละ คือ ของเก่าที่ค้างอยู่ใน Stock หรือ Collector เก็บไว้  แน่นอนว่าถ้าหลุดมาในตลาด ราคามันก็จะพุ่งไป อย่างน้อย 2 เท่าของราคารุ่นเดียวกันอยู่แล้ว 

อย่างที่เห็นว่ากล้อง film ที่มีอยู่ในตลาด อายุเกิน 10 ปีทั้งนั้น การที่คาดหวังว่าสภาพจะดีเยี่ยม ใช้งานทนทาน ไม่ต้องดูแล ไม่มีปัญหาเลยแม้แต่น้อย มันยอมเป็นไปไม่ได้ ไม่ต่างอะไรกับสัตว์เลี้ยงสูงอายุเลย 

บางตัวเจ้าของเก่าดูแลมาดี ก็จะอายุยืนหน่อย ทำอะไรได้มากหน่อย ถ้าเจอไอ้ที่ดูแลไม่ดี ตอนแรกก็อาจจะดูสุขภาพดี อยู่กันไปนิดหน่อยป่วย หาหมอก็รักษายาก ค่ารักษาแพง มันคือเรื่องที่คุณต้องเจอเมื่อหันมาเล่นกล้อง film 

"สัตว์เลี้ยงทุกตัวต้องการคนเลี้ยงที่ใส่ใจ และเข้าใจ กล้องเองก็เช่นกัน"

กล้องทุกชนิดมีธรรมชาติของมันอยู่ครับ ถ้าการใช้งาน การดูแลรักษา ถ้าผู้ใช้งานไม่เข้าใจย่อมส่งผลต่ออายุและความทนทานของมันและเมื่อถึงที่สุด

"เมื่อถึงเวลากล้องเองก็มีอายุขัยของมันเช่นกัน" 

กล้องอายุเกิน 10 ปีแล้ว สายการผลิตหยุดไปแล้ว ซึ่งหมายความว่า อะไหล่เองก็หยุดผลิตไปแล้วเช่นกัน ทุกวันนี้ที่กล้องเก่า ๆ ยังซ่อมอยู่ได้ เพราะดึง ชิ้นส่วนที่ยังพอใช้งานได้จากกล้องตัวอื่น หรือ ที่ดีหน่อยก็มีอะไหล่ที่มีการผลิตทดแทนบ้าง แต่ส่วนใหญ่แล้วเป็นชิ้นส่วนง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน เช่น หนังติดกล้องเป็นต้น 

ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อถึงที่สุด เราจะไม่สามารถหาชิ้นส่วนมาซ่อมบำรุงกล้องตัวนั้นได้ และมันก็จะหมดอายุขัยของมันไป 

จงระลึกอยู่เสมอว่าการใช้กล้อง film คือเราต้องพร้อมที่จะเรียนรู้ เข้าใจ และ ยอมรับ ผู้สูงอายุหนึ่งคนเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของการบันทึกภาพ เขามีสิ่งที่ทำได้ สิ่งที่ทำไม่ได้ หรือเคยทำได้ แต่ตอนนี้ทำไม่ไหวแล้ว เขาไม่มีทางที่จะตอบสนองความคาดหวังเราได้เหมือนกล้องรุ่นใหม่ที่เพิ่งผลิตแน่นอน 

"หากไม่พร้อมที่จะเข้าใจเขาแล้วจงอย่ารับเขามาอยู่ด้วย"